بررسی فراوانی اختلال رشد در کودکان 6تا60 ماهه مبتلا به بیماری مادرزادی قلبی در اهواز از سال 1390تا1392

زمینه و هدف: بیماری­های­ قلبی مادرزادی، یکی از علل نارسایی رشد و مرگ و میر کودکان در سراسر دنیا به­شمار می­روند. وضعیت رشد در کودکان مبتلا به این بیماری­ها، بر پیش­آگهی و مورتالیتی آن­ها پس از عمل­جراحی تأثیرگذار است. هدف از این مطالعه، ارزیابی اختلال رشد در کودکان مبتلا به بیماری قلبی مادرزادی بود تا بتوان با مداخله درمانی مناسب و به­موقع، گامی در جهت بهبود شرایط آن­ها برداشت. روش بررسی: در این مطالعه اپیدمیولوژیک توصیفی، 368 کودک 6 تا 60 ماهه مبتلا به بیماری قلبی مادرزادی که از سال92-1390 در بخش  قلب کودکان بیمارستان گلستان اهواز بستری شده ­بودند، از نظر اختلال در اندکس­های رشد (وزن، قد، دور سر و توده بدنی)، ارزیابی شدند. داده­ها توسط نرم­افزار SPSS و با آزمون­های کای اسکوئر، فیشر و رگرسیون لوجستیک مورد آنالیز قرار گرفت. یافته­ها: کاهش وزن، شایع­ترین نوع اختلال رشد (%2/49) و در گروه سنی 23-12 ماه بارزتر بود.  نقص دیواره بین بطنی (VSD)، شایع­ترین ضایعه قلبی بوده و اختلال رشد در بیماران مبتلا به VSD و TGA بیشتر مشاهده شد. اختلال رشد در بیماران سیانوتیک شیوع بیشتری داشت و شدیدترین اختلال رشد، مربوط به بیماران سیانوتیک با فشارخون ریوی بود که این یافته از نظر آماری معنادار بود (P<0.05). نتیجه­گیری: بر اساس یافته­ها، سیانوز و فشارخون ریوی، دو عامل مهم در نارسایی رشد این کودکان شناسایی شد و جنسیت بیماران تأثیر چندانی در نتایج مطالعه نداشت. تشخیص و درمان بموقع اختلالات رشد این کودکان، می تواند تا حدی  امکان جبران تأخیر رشد و بهبود پیش­آگهی آن­ها را در عمل های جراحی اصلاحی و تسکینی فراهم آورد.